Stationsstraat
Tina van Peerkes en Mari van Toontjes |
In de Stationsstraat begint de boterfabriek op nr. 20 (1905). Rechts staan vrijstaande huizen en links het Liefdesgesticht van de Broeders Penitenten. Op nummer 24 (2e huis van rechts) bouwt Mari van Hulten een nieuw huis, waar hij met Tina van Delft(1932) gaat wonen. In “Goei Botter” staat een prachtig gedicht “Het perceel waar het begon”. Geschreven door Cees van Hulten. Hieronder enkele coupletten. |
De Stationsstraat ... het is al heel lang geleje
dat is er de plek, waar ‘t begon met zijn tweje.
Het begon heel eenvoudig, heel knus en heel klein
het huisnummer da kende: tweemaal een dozijn.
‘t Was HET PERCEEL, dat zag je direct,
ontworpen met stijl door een groot architect.
Een pand van allure. Dat zou ‘t voor hen zijn
een pand zo ‘k al zei van Tweemaal een dozijn.
Tegenover ons woonden de mensen met centen,
die werden verzorgd door de Broeders Penitenten.
‘t Waren mannen alleen. D’r woonden geen stellekes,
Beyssens en Scheerder en Hoevenaars en Schellekes.
De Stationsstraat had sfeer. Een straat als een laan,
ik zie er nog die mooi Lindebomen staan.
Met aan het eind bij De Wit, het Langstraatse treintje.
De schoenmakerskoei langs het halve-zolen-lijntje.
Het gedicht sluit af met:
Wij allen – u ziet het - we zijn blij en tevreje.
Met het Paar en de Plek, waar het begon met z’n tweje.
DAT JULLIE LANG LEVE! Ik zeg het gewoontjes,
LIEVE TINA VAN PEERKES EN MARI VAN TOONTJES.
Lees meer over de Stationsstraat in “Goei Botter”.
